De NASA/ESA Hubble-ruimtetelescoop heeft een adembenemend nieuw beeld opgeleverd van NGC 4388, een spiraalstelsel op ongeveer 59 miljoen lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Maagd. Deze nieuwste afbeelding onthult een voorheen onzichtbare gaspluim die uit de kern van de Melkweg wordt uitgestoten, waardoor astronomen cruciale nieuwe inzichten krijgen in de dynamiek van galactische clusters.
Ontdekking en kenmerken
NGC 4388 (ook bekend als LEDA 40581 en IRAS 12232+1256), oorspronkelijk waargenomen door Sir Wilhelm Herschel in 1784, heeft een diameter van 120.000 lichtjaar. Door zijn opmerkelijke helderheid is het een van de meest prominente sterrenstelsels binnen de Virgo Cluster – een enorme verzameling van meer dan 2.000 sterrenstelsels. Astronomen classificeren het als een actief sterrenstelsel vanwege zijn energetische centrale kern.
Ongebruikelijk perspectief onthult verborgen details
Wat NGC 4388 onderscheidt is zijn extreme helling ten opzichte van de aarde. Dit perspectief, met uitzonderlijke helderheid vastgelegd door Hubble, toont een opvallend fenomeen dat in eerdere beelden uit 2016 niet voorkwam: een golvende gaspluim die vanuit de kern van het sterrenstelsel naar de rechter benedenhoek van het beeld stroomt.
Het mysterie van de uitstroom
De oorsprong en het gloeiende karakter van deze gaspluim worden nog onderzocht. De heersende theorie concentreert zich op de beweging van het sterrenstelsel door het intraclustermedium van de Virgo Cluster – een enorm netwerk van heet gas dat de ruimte tussen sterrenstelsels vult.
Terwijl NGC 4388 door de cluster reist, interageert het met dit hete gas, waarbij materiaal van zijn eigen schijf wordt verwijderd. Deze interactie creëert een achterblijvende pluim terwijl het sterrenstelsel zich voortbeweegt. Over de energiebron die het gas ioniseert, wordt nog steeds gedebatteerd; een superzwaar zwart gat in het centrum van de Melkweg is een belangrijke kandidaat, omdat zijn oververhitte schijf mogelijk het ionisatieproces kan voeden.
De rol van galactische clusters
De studie van sterrenstelsels zoals NGC 4388 in dichte clusteromgevingen levert kritische aanwijzingen over de galactische evolutie. Deze interacties met het omringende medium bepalen hoe sterrenstelsels massa verliezen en nieuwe sterren vormen. De dynamiek van clusters zoals Maagd is essentieel voor het begrijpen van de bredere evolutie van het universum.
“Begrijpen hoe sterrenstelsels omgaan met hun omgeving is de sleutel tot het ontcijferen van de complexe processen die de kosmische evolutie aansturen”, suggereren Hubble-astronomen.
Het nieuwe Hubble-beeld van NGC 4388 voegt nog een stukje toe aan deze puzzel en toont de krachtige krachten die spelen in de dichtstbevolkte galactische buurten van het universum.
